Kto pisuje wiersze ?

Kocham wiersze. Też mam parę swoich "rymowanek" :p głęboko przed światem skrywanych.
Twój wiersz... :) ... bardzo ładny!
Miło, że podałeś e-maila...może wolną chwilą przytoczę Ci swoje "wypociny" ;)
Dobrze jest znać czyjąś obiektywną opinię na swój temat, pozostając jednocześnie nadal anonimowym, prawda? :) Pozdrawiam.

PS. Pisz....potrafisz ;)

Dziękuje ,to bardzo miłe :).Jeżeli masz takie zyczenie,to chetnie przeczytam skrawek Twojej twórczości.

Wieczorem moze spróbuję cos jeszcze wstawić,ale mam prośbę do moderatora strony by uszanował strofy wiersza i wkleił tekst tak jak wysyłany jest w oryginalnej postaci by wówczas był klarowniejszy w odbiorze.

Już Cię lubię!!!Ciekawie piszesz,tak lekko to się czyta. Pisz kiedy tylko możesz. Powodzenia!!!

Błądziłem w mroku swoich pragnień i popędów /Nie zważając na siłę i ryzyko zapędów/Czas bezwzględny na straży szczescia mi stał/Z samotnoscią oswajać coraz mocniej smiał/Nagle głos Twój w oddali usłyszałem/Radosnym człowiekiem wnet sie stałem/Na inne wołania nie odpowiadam/W Twoim usmiechu całą swą uwage pokładam/Z podziwem sie przyglądam Twej niezwykłej naturze/Której wdzieku pozazdroscic mogą chocby i róże/Zawładnełas pokładem mysli moich/Juz nawet nie dostrzegam zmartwien swoich/I choć godnosc i duma z uczcuciami sie siłują/To nad wyraz mój dobry nastrój miłują/Wiec czekam tylko na nadziei ziszczenie/W majestatycznej chwili Twej osoby ujrzenie/Oczom sercu duszy zadoscuczynienie/Wypatrując omenu Który przerwie Twe milczenie/Tak wiec trwam niecierpliwie w odmętach oczekiwania/Wyczeczukjąc odpowiedzi na nieubłagane pytania/Czy bedzie mi dane z Twym swiatem obcowanie/Tego zakazanego owocu smaku poznanie?

Ukosniki oznaczają strofy.

Dziekuje za miłe słowo.

SUPER.Wiersze twe Marcinie i czytane prozo nie wieją literacką grozą.A tak poważnie pisz i zachęcaj innych,bo to wspaniałe przeczytać coś tak lekkiego przyjemnego jako wiersz.Mam doś myśli nieuczesanych współczesnych myślicieli.Pozdrawiam

a ja znalazłam w "pragnieniu" ortografa, w kolejnym literówki, no i chyba ukośnikami oddzielałeś wersy, a nie strofy :-) Poza tym pięknie. Pragnienie miłości jest piękne, a jej spełnienie jeszcze piękniejsze :-)

Błędy to mój koszmar,przyznaję się bez bicia.
Zaprezentuję coś jeszcze i na tym zakoncze publikację tak by pozostawić nutę niedosytu i sprowokować do kontaktu tych wszystkich,którzy chcą zakosztować troszkę niecodzienności,bo za taką właśnie uważam pisanie wierszy.
Oczywiście ukosnikami oddzielam wersy,przepraszam za pomyłke.
"Walentynkowy bal" W dniu,gdy róże o sobie sie przypominają/I tak często bukietami po chodnikach chadzają/O swiecie zakochanych świadectwo dają/Wszystkie pary ubogacają/Pewien On i pewna Ona/Na przeciw swiatu sie wybrali/Tanecznym swawolom sie oddali/Bal niczym arystokraci sobą uswietnili/Wszyscy zawistnymi spojrzeniami im brawa bili/Kunszt i grację ich ruchów podziwiali/Białej gorączki z tej zazdrości dostawali/A para ów tańczyła,jakby we własnym świecie/Na nic nie zważała,co kto o nich plecie/W radości i uczcuciu sie pogrążali/Świadectwo niezwykłości o sobie dawali/Bo też i rzadka to para była/On kulturalny i Ona miła/Razem i z osobna we wszech miar wspaniali/A przy tym w swej skromności tak pięknie mali/Nikomu nie narzucali swojego majestatu/Oni tak po prostu głosili światu/Że dla siebie sa stworzeni z tej samej gliny/I na scianie życia nie potrzebują żadnej liny/Jedno drugiego zawsze uratuje/jedno drugiego nigdy nie zrujnuje/Lecz rękę tylko w pomocy wyciągnie/Z dołka najgłębszego na powierzchnie wciągnie/Usmiechem i dobrocią w kłopotach pocieszy/Uspokoi,udobrucha,cudownie rozśmieszy/Takaż to para ten bal zaszczyciła/I swoje marzenie przy tym ziściła/Spychając w niebyt strach samotności/Z powodu osobliwych natur rzadkości/Los przewrotny chciał,że sie spotkali/I wszystkie wątpliwosci co do strachu rozwiali/Dając dowód na magii istnienie/Cudownie niedzisiejsze w miłości upojenie.Dziękuje wszystkim za uwage ,poswiecony czas i dobre słowo.

Jesteś boski! Pisz! Nie wnikaj w błędy, czuj głębię i pisz, bo pięknie piszesz! Pozdrawiam serdecznie :)

Pozwolę sobie jednak na przedstawienie jeszcze jednej publikacji.Chciałbym tym wierszem tez zaznaczyc iz nie jestem monotematyczny :).

"Kartka papieru" Biała,cudownie czysta,tak niewinnie prawdziwa/W swej formie i treści nigdy krzykliwa/Tak skromnie i ulegle wszystko przyjmuje/Nigdy przed żadnym słowem nie oponuje/Chetnie za to pozwala na uczuć przelanie/Chocby i miało to być Ega głaskanie/Rozsmieszy,rozbawi,zasmuci,zniewoli/Ona nigdy nie zaprotestuje swej niedoli/Grzecznie tylko swe lico nadstawi/Zawsze piszacego zmysły ubawi/Szanujmy kartki za ich poswiecenie/W koncu każdej z nich czeka kiedys odrzucenie...

Raz jeszcze serdecznie dziekuje za dobre słowo.Dajecie siłe ,by stawiac opór powszedniości.

Fantastyczny facet! :)

Dziekuje za komplementy.Chciałbym by wiecej pań,tak o mnie myslało ...a przynajmniej ta,która okazała by sie jedyną.

Drogi Marcinie..a ile masz lat, jeśli mogę spytać? jesteś wolny? Pięknie piszesz :) pozdrawiam.

Wiersze piękne, ale zdało by się piękniejszą formę dla ich publikacji. Załóż własną stronkę www i tam publikuj we właściwym układzie.

Droga miła jestem 28 latkiem i jestem wolny,choć moje wiersze to nie matrymonialny apel.Dziekuje za aprobatę :)

Tomaszu: jedynym własciwym miejscem dla poezji według mnie jest po prostu papier,który cenie sobie wielokroć bardziej,aniżeli nawet najbardziej wyszukane ,wirtualne strony.

Sama nie wiem co sie teraz dzieje....
Caly mur upada,
Cos we mnie topnieje.
Mowilam ,ze nie chce ,ze to nie dla mnie.
Ze w calym swiecie nie ma,czego serce pragnie.
To mimo iz ciezko mi przyznac,
Cos sie w glazie ruszylo.
Juz nie jest tak zle,nie jest tak zimno
Cieplem slow ,delikatnoscia spojrzenia,
Kazda chwila prowadzi mnie do spelnienia.
Moze tez wena wrocila...tak dlugo nie pisalam.
Nie mialam komu...wszystko w myslach trzymalam.
Lecz chwila.
Czy to nie zbyt piekne? Pytam sama siebie.
Przeciez Ciebie takiego widzialam we snie...
Teraz nie spie.
Czy to mozliwe?
Tys tak piekny,wysniony.
Cieple meskie dlonie,ktore koja moje.
Usta mowia dzwiecznie ,idealnie,pieknie.
Tak czekalam by je dotknac,
Chce poznawac wiecznie.
Nie wiem jak to robisz...
W sumie wiedziec nie chce.
W sumie chce jednego...Ciebie chce kochanie.
Moze mi sie uda,moze tak sie stanie...
Teraz jeszcze nie mam,
Teraz chce zdobywac,kazda cudna chwile ,
Kreslic chce w pamieci.
Cos co chce pamietac,chlonac Ciebie,wierzyc.
Teraz juz mnie znasz...K.